Günümüzde hangi aile sorarsak soralım Çocuklar ailelerin en değerli varlıklarıdır.Anne babalar bu değerli varlıklarını o kadar çok severler ki onlar için her fedakarlığı yapar,çocuklarının iyiliği için kendilerini feda eder, çocuklarının isteklerini karşılayabilmek için zaman zaman kendi gereksinimlerinden vazgeçerler.
Anne babalar daha çok çalışıyor, daha mutlu ve özgüvenli çocuklar yetiştirmek için daha çok çaba sarfediyorlar. Aileler kendilerinin sahip olamadıklarını çocuklara vermek,çocukları kırmamak, yoksun bırakmamak arkadaşları arasında mahcup etmemek adına her istediğini yapıyor.Çocuklar her şeye çok çabuk sahip oluyorlar.Israrla ve tutturarak istediği oyuncağı alınan çocuğun hevesi çok çabuk geçip hemen yeni bir şey arayışına geçiyor ve yeni oyuncaklar arka arkaya geliyor ve bununla beraber yeni istekler ,ısrarlar birbirini kovalıyor.
Çocuklar bu isteklerini zahmetsiz elde ettikleri için nesneler arttıkça o nesnelerden elde edilen tatmin aşağıya iniyor.Çocuklar tatmin olmamaya ve mutlu olmamaya başlıyor. Tıpkı vücudumuz için gerekli olmayan şeyler iştahımızı açıyor, zamanla kilo alıyoruz,böylelikle ihtiyacımız olmayan şeyleri tüketmek, geçici olarak mutluluk hissimizi pekiştirmekte ve ruhsal obezliğe neden oluyor.Anne baba olarak çocuklarımızın her istediklerini hemen yaparak doyumsuz yani ruhsal obez çocuklar olmasına sebep oluyoruz.
Anne ve babaların isteklerinden biri de çocuklarına iyi birer anne baba olmak,bu amacınızı gerçekleştirirken eğer çocuğunuzun isteklerine hayır diyemeyip yaparsa, çocuklar anne babayı her isteklerini karşılaması gereken kişiler olarak görürler.Ayrıca sadece anne ve babasının değil herkesin kendisini her istediğini hemen yapmasını bekler.Çocuklar kendilerini ve isteklerini yetişkinler kadar kontrol edemezler.Bununla beraber ben merkezli bir tutumla kendilerinin her şeyi hak ettiklerini düşünürler ve diğer insanların onları mutlu yada isteklerinin karşılanması için olduğunu varsayarlar.
Çocukların mutlu birer birey olmasını isteyen anne ve babalar şunu yapmalıdır en önemlisi hayır diyebilmeli ve uyulması gereken kuralları öğretmeliyiz.
Çocuklar başlangıçta bu kuralları pek iyi karşılayamayabilirler.Çocuklardan iyi ki kurallar var iyi ki bana kural koyuyorsunuz demesini bekleyemeyiz.Peki anne baba olarak bu sınırları ve hayır bir çocuğa nasıl denmeli bunun için birçok yöntem var bunlardan en etkili olanlar:
1-Çocuğunuz bir şeyi arzuladığını farkettiğinizde önce onun merakını canlı tutun mesela bir oyuncağı istediğini fark ettiniz size yöneldi ve ayy çok güzel alalım mı? Cümlesiyle karşı karşıya geldiniz siz de aynı heyecanla vay canına ne kadar güzel diyerek çocuğunuzun merakını ve heyecanını paylaşın çünkü önce hayır demek çocuğunuzun inatlaşmasına ve ısrarla onu istemesine neden olacaktır,insan psikolojisinde bu yasak olan şey caziptir gibi basit bir dille anlatılabilir.
2-Çocuğunuza hayır diyecekseniz bu sert kızar bir dille değil onunla şefkat dolu yanağını dokunarak ya da sizin ve çocuğunuzun rahat ettiğiniz şekilde onunla aynı göz seviyesine inin ve net bir şekilde yumuşak bir ses tonuyla hayır deyin ve mutlaka çocuğunuza neden hayır dediğinizi açıklayın.Bu sizin için önemli olmayabilir ama çocuklar meraklarının giderilmesini ister,giderilemeyen merak hareketin tekrarlanmasına neden olur.
3-Anne babalar olarak sabrınızın son damlasında da hayır desenizde çocuğunuz yaptığı davranışları kastı olarak yapmamaktadır. Çocuğunuza verdiğiniz hayır cevabında kendi adınıza ısrarlı olan hayır dedikten sonra pes ederek evet derseniz çocuğunuz ısrar etmenin ya da ağlamanın ise yaradığını öğrenecektir.Çocuğunuz bağırdığında ağladığında yada kendine çevreye zarar vermeye başladığında pazarlık edip bir daha yapmayacağını söz verdirip pes edip geri adım atarsanız çocuğunuzu farketmeden ödüllendirmiş olursunuz.Koyduğunuz kuralları laf olsun diye değil, uygulanmasını istiyorsanız kuralların ruh halinize göre yada ortama şartlarına göre değişmemelidir.
Özetle çocuğunuza adil ve tutarlı sınırlar koyun.Düzenli ve yapılabilir kurallar koymanız çocuğun hayata hazırlanması açısından önemlidir.Çocuklarımıza sevgimizi pahalı oyuncaklar alarak, her istediğini yaparak değil; onlarla birebir kaliteli zaman geçirerek göstermeliyiz.
DR.Emine Irem ER
תגובות