Gün, ufukta beliren ilk ışıktan, gece başımızı yastığa koyduğumuz ana kadar akıp giden bir ırmak gibi…
Peki, böylesine değişken ve renkli bir dünyada, çocuklar için zamanı planlamak ne ifade eder?
Gelin, biraz çocukların zamanla olan ilişkisi üzerine konuşalım. Küçük yaşlarda, günün akışını anlamlandırmak onlar için biraz karmaşık olabilir. Sabah kalktıkları andan uykuya dalana kadar, “Ne zaman ders yapacağım, ne zaman oyun oynayacağım, peki dinlenme saatim ne zaman?” gibi sorularla uğraşırlar. Bize düşen ise o saatleri düzenlemeye yardımcı olmak, çünkü ne kadar basit görünse de bu alışkanlıkları kazanmak ömür boyu işlerine yarayacak.
Elbette her çocuk farklıdır; kimisi sabahın ilk ışıklarında enerjik şekilde uyanır, kimisi de geceye kadar ayakta kalmayı sever. Ama önemli olan, onlara her etkinlik için belli bir zaman ayırmanın, hem kendilerini hem de çevrelerini daha iyi anlamalarına yardımcı olacağını göstermek. “Şu kadar süre ders çalış, sonra şu kadar süre oyun oynayabilirsin” dediğimizde, aslında sadece kuralları değil, özgürlüğü de öğretiyoruz. Çünkü planlı bir gün, çocuğa “Günün içinde benim için de bir zaman var” mesajını verir.
Çocuğun sevdiği bir oyuncağıyla geçirdiği vakit, süresi belli olduğunda daha da kıymetli hale gelir. Çünkü o anın sonsuz olmadığını bilmek, bir bakıma yaşadığı her dakikaya ayrı bir değer katar. Ders çalışırken de aynı duygu geçerlidir: Önceden belirlenen süre, ona daha dikkatli olmayı fısıldar. Böylece “Ne zaman başlamalı, ne zaman bitmeli?” sorusuyla boğuşmadan, kendi iç ritmini yakalarlar.
Saatleri belli olduğunda, çocuk neyle meşgul olması gerektiğini bilir; bu, kendi sorumluluğunu almasına da olanak tanır. Kısa vadede “Bu kadar çalıştım, şimdi de dinlenebilirim” rahatlığını yaşarken, uzun vadede “Ne zaman, hangi işe ne kadar vakit ayırmalıyım?” becerisini geliştirir. Sonuçta her gün, yeni bir öğrenme fırsatıyla dolu. Onlara biraz rehberlik ettiğimizde, zamanın bir rakamdan ibaret olmadığını, doğru kullanıldığında günün nasıl değer kazandığını kendi deneyimleriyle keşfederler.
Çocuklar, yaptığı her şeyin bir zamanı olduğunu keşfettikçe, iç dünyalarında sessiz bir denge kurarlar.
Comments