Her evin kendisine has kuralları vardır. Bu kurallar hane üyelerinin birbirleri ile daha sağlıklı bir iletişim yürütebilmesi için gereklidir. Ancak kuralların işlevsel olabilmesi için aile bireylerinin ihtiyaçlarına cevap vermesi gerekir. İnsanlar sürekli değişen ve gelişen canlılar oldukları için daha önceden belirlenen ev içi kurallar zamana bağlı olarak değişebilir. Yeni kurallar daima bir yenisiyle devşirilebilir. Ancak bunlar belirlenirken ailenin ortak bir tutumda birleşmesi, değişimin herkesin onayıyla gerçekleşmesi mühimdir.
Çocukların da yaşlarına bağlı olarak ihtiyaçları değişir. 4 yaşındaki bir çocuğun uyku saatiyle 10 yaşındaki bir çocuğun uyku vakti aynı değildir. Çocuğun yaşına da bağlı olarak, pazartesi akşamı uyuduğu saat ile cuma akşamı uyuduğu saat arasında farklılıklar olabilir. Ya da çocukların ödev ve ders çalışma süreleri ile oyun saatleri zamana ve duruma bağlı olarak değişiklikler gösterebilir. Ancak kurallar esnetilirken ebeveynlerin tutum birliği içinde olması önemlidir. Çocuk bir ebeveyninin farklı bir diğerinin farklı bir kanıda olduğunu gördüğü ya da hissettiği anda kuralı sorgulamaya başlar. Doğruluğundan endişe eder. Bu da kurala yönelik sadakatine zarar verir. Çocuk kuralı reddetme ve karşı gelme davranışları geliştirebilir. Bu da doğal olarak aile içi ilişkilere zarar verir.
Bu tarz sorunların yaşanmaması adına ev içerisinde çocuklara yönelik kurallar belirlenirken öncelikle anne babalar kendi aralarında bir tutum birliğine varmalıdır. Çocuğun yanında ilgili konu hakkında her iki ebeveyn de aynı tutumda olduğunu göstermelidir. Böylece çocuk da kendisi için en doğru olanın bu olduğunu düşünmeye başlayacaktır.
Eğer anne babalar, ilgili konuda kendi aralarında bir tutum birliğine varamamışlarsa bunun nedeni bulunmalıdır. Taraflar, ilgili konuda neden direndiklerini ve birbirlerine açıklayabilir. Birbirlerine konuya yönelik duygularından bahsetmeleri ortak noktanın daha kolay bulunmasını sağlayacaktır.
Comments