top of page
Yazarın fotoğrafıTıkladers

Hepimizin Öz Şefkate İhtiyacı Olabilir Mi?

Bir çocuğun yaşamının devamlılığının sağlanabilmesi için somut olarak bazı gereksinimlere ihtiyacı vardır. Örneğin düzenli bir beslenme rutini kişinin vazgeçmesi muhtemel olmayan bir gereksinimidir. Bununla beraber hepimiz bizleri yazın sıcaktan kışınsa soğuktan koruyacak giysilere ihtiyaç duyarız. Hepimizin bunlar gibi oldukça “sıradan” ihtiyaçları vardır. Bu gereksinimlerin düzenli bir şekilde karşılanması bizleri yaşama daha hazır hale getirir.


kendini sevmek

Somut ihtiyaçların karşılanması oldukça önemlidir. Ancak bunların ardından kişinin duygusal gereksinimlerinin de görülüyor ve karşılık buluyor olması gerekmektedir. Buna en temel şekliyle güvende hissetme, sevgi görme ihtiyaçları örnek verilebilir.


Birilerine gösterdiğimiz ya da birilerinden beklediğimiz ilgi ve anlayışın kaynağını kendimize çevirmemiz öz şefkat olarak düşünülmelidir. Bu anlamda öz şefkati, kişinin kendi kendine gösterdiği sevgi, anlayış ve ilgi olarak tanımlayabiliriz.


Kişinin çevresi tarafından son derece ilgi ve sevgiyle karşılanması öz şefkate ihtiyacı olmadığı anlamına gelmez. Bilakis, kendi özüne şefkatle bakabilme becerisine sahip olan kişiler çevrelerinin onlara gösterdiği nezaketi daha kolaylıkla kabul ederler.


Öz şefkat her yaşam için gereklidir. Çünkü imkanlar ne olursa olsun her yaşantı kendine göre bir acı ve zorlanma barındırır. Bu zor anlarda kişinin yaşadığı acının farkında olabilmesi ve kendisine karşı nazik davranabilmesi yaşam kalitesini artıracaktır. 


Acının olduğu ve öz şefkatin barınmadığı bir yaşantı psikolojik açıdan oldukça zorlayıcıdır. Bu kişiler çeşitli yanılsamalara düşebilirler. Örneğin, genellikle zorluklar karşısında kendilerini yalnız ve çaresiz hissederler. Kötü tecrübelerin bitmeyeceği hissine kapılabilirler. Acı ile bir hale gelebilirler. Böylece yaşanan gerçek acının çok daha fazlasını deneyimlerler.


Oysa, zorlukların yalnızca kendi yaşamına özel olmadığını herkesin zaman zaman değişen oranlarda acı ve çaresizlik hissettiğini idrak edebilmek gerekir. Bu bilinç kişinin önce kendine, sonra da çevresine karşı daha yapıcı olabilmesini sağlar ve kaynağını öz şefkatten alır.


Comments


bottom of page