İki yaş genellikle pek çok ebeveyn için zorlayıcıdır. Bebekler bu dönemlerinde bakımlarını üstlenen kimselerden ayrışmak ve kendi sınırlarını yaratmak isterler. Hareketlerinde ve seçimlerinde olağanın dışında özgürlüğü talep ederler. Bu açıdan iki yaşındaki bir bebeğe emirler vermek ya da onu katı bir üslupla yönlendirmeye çalışmak hiç de mantıklı olmayacaktır. Bu döneminde böyle bir baskı hisseden bebekte ağlama krizleri, muhalif tutumlar ve saldırganlık gözlenebilir. Söylenenin aksi yönde hareket edebilir.
İki yaşındaki bebeklere doğrudan bir komut vermektense seçenekler sunmak daha işlevsel olacaktır. Böylece bebek, seçim yaptığını fark ederek kontrolün kendisinde olduğunu hissedecektir. Ayrıca ebeveynler bebekleriyle seçimleri konusunda asla inatlaşmamalıdır. Seçtiği yönde hareket eden çocuk hata yaptığında eleştirel davranılmamalıdır. Aksine bebeği kararının neresinde yanıldığı anlatılmalıdır. Böylece çocuğunuz ailesi tarafından desteklendiğini hissederken bir yandan da öğrenecektir. Bu tutum bebeğin ebeveynleriyle aynı takımda olduğunu hissetmesini sağlar.
İki yaşındaki bebeğiniz bir konu hakkında hayır dediğinizden dolayı ağlama krizine girdiği için tutumunuzu değiştirmeyin. Ağlamalarının kararlarınızı yönlendirdiğini fark etmesi bu davranışını pekiştirecektir. Bunun yerine onun ağlamasının geçmesini sabırla bekleyin ve ona neden hayır dediğinizi anlatın. O an size aşırı tepki verse de tutumunuzdaki netlik onu zamanla ikna edecektir.
Son olarak çocuğunuza karşı anlayışlı olmaktan vazgeçmeyin. Onu her koşulda seveceğinizi hissettirin. Bu dönemin onun gelişiminin zorlayıcı bir parçası olduğunu ve geçeceğini bilerek ilerleyin.
Comentários