Çocuklar duygusal gelişim sürecinde sevgi, korku, kaygı, sevinç gibi olumlu ve olumsuz duyguları doğal bir şekilde yaşarlar. Fakat bu duyguların yaşanma sıklığı ve yoğunluğu oldukça önemlidir.
Kıskançlık duygusu, kişinin sevdiği ya da sevdiklerinin paylaşamaması ya da sevdiği insanların gözünde değerini kaybetme kaygısından kaynaklanabilir. Çocuklar için en çok sevdiği anne babasından gelen ilgiyi kardeşiyle paylaşmak zorunda kalmak kardeş kıskançlığına neden olabilir. Bu duygunun yoğun ve şiddetli bir şekilde yaşanması problem olarak karşımıza çıkabilir.
Kardeşler arasında rekabet olabilir, bu rekabeti yönetilebilir hale getirmenin ilk adımı nedeni anlamaktır. Dışarıdan baktığınızda sadece bir oyuncak veya bir kek dilimi için kavga ediyor gibi gözüküyor olsa da altta yatan aile dinamikleri, ailelerin çatışma çözme becerileri, dışarıdan kişilerin kıyas cümleleri kurması, ilginin bölünmesi gibi altta yatan nedenlerden kaynaklanmaktadır.
Kardeşler bir gün çok iyi zaman geçirirken ertesi gün birbirlerine kızabilirler. Genellikle birbirleriyle rekabet ederler, kıskanırlar ve birbirlerine kırgınlık beslerler. Peki ya çocuklarda kardeş kıskançlığını nasıl fark edebiliriz?
Birbirine kötü isim takıyorlarsa,
Kötü huylu sözlü tartışmada bulunuyorlarsa,
Birbirlerine vurma davranışı gösteriyorlarsa,
Birbirlerinin eşyalarını kırıp zarar veriyorlarsa.
Ebeveynler olarak kardeş kıskançlığını fark ettiğimiz durumda çocukları asla birbirleriyle kıyaslamamalı onları birbirleri ile rekabete sokmamamız gerekir. Kavga sırasında çocuklar sinirli ve duygusaldır onları dinleyin ve duygularına saygı gösterin. Peki ya kardeş kıskançlığını önlemek için neler yapabiliriz?
1) Sakin sessiz kontrollü olun.
2) İşbirliği ortamı yaratın.
3) Ailece eğlenceli vakitler planlayın.
4) Çocuklara eşit değil, adil davranın.
5) Karşılaştırmaktan kaçının.
Comments